پپتیدهای ضدمیکروبی عامل مهم ایمنی زیستی در موجودات زنده چند سلولی

به­ طور کلی، موجودات زنده چند سلولی در هماهنگی با میکروب­ها زندگی می­کنند. قرنیه­ ی چشم یک حیوان تقریبا همیشه فاقد علایم عفونت است. حشره بدون لنفوسیت و پادتن رشد و نمو می­کند. دانه ­ی گیاه به خوبی از بین میکروب­های خاک جوانه می­زند. چه طور این اتفاق می­افتد؟ گیاهان و جانوران هر دو پپتیدهای ضدمیکروبی موثر و متنوعی دارند، که برای دفع انواع میکروب­ها، از جمله باکتری­ها، قارچ­ها، ویروس­ها و تک سلولی­ ها از آن­ها استفاده می­کنند. این پپتیدها چه نوع مولکول­هایی هستند؟ چگونه جانوران برای دفاع از خود، آن­ها را به کار می­گیرند؟ با توجه به این که نیاز به آنتی بیوتیک­ های جدید هر روزه بیش­تر می­شود، آیا می­توانیم براساس الگوی که این مولکول­ها ارائه می­دهند، داروهای ضد عفونی طراحی کنیم؟